خواجه شمس الدین محمد، مشهور به لسان الغیب، شاعر فارسی زبان سده هشتم هجری شمسی است.
حافظ در اوایل ه.ق- حدود 727- در شیراز بدنیا آمد.بعدها به تحقیق و مطالعه کتاب های بزرگان آن روزگار پرداخت که شامل کشاف زمخشری،مطالع الانظار و نمونه های دیگر.
جافظ همچنین به سفر علاقه ای نشان نمی داد زیرا دلبستگی زیادی به شیراز داشتند .حافظ مردی عالم به علوم ادبی و شرعی و آگاه از دقایق حکمی و حقایق عرفانی بود.
از نکات مهم و مورد توجه حافظ رواج “فال گرفتن”-تفال– از آن است که سنتی تازه نیست و از دیرباز در میان آشنایان شعر او متداول بوده است زیرا در هر غزلی از دیوان حافظ می توان به هر تاویل و توجیه، بیتی را حسب حال فال گیرنده یافت. او را لسان الغیب نامگذاری کردند.